Galerij

THAT WAS NICE

We hadden een heel gezellig weekend. Met uitslapen (en ja, daar zijn ook foto’s van; vond de draak leuk, wij iets minder), moestuintjes, Beauty & The Beast (waar de liefste mee naartoe ging -ook al houdt ‘ie helemaal niet van dat soort films- en ook zo’n enige bril op had -maar daar mocht ik geen foto van maken 🙂 -, knutselen en een rondje strand. Met de terrorist, want de liefste houdt ook niet van het strand en de draak moest leren voor haar SE’s.

ik

*klik op een cirkel voor de volledige afbeelding én omschrijving*

Galerij

RIJKSMUSEUM

Een paar weken geleden kreeg ik een mail van de ING met een uitnodiging voor de ING Rijksmuseumdagen. Dat leek ons best leuk, dus we kozen kaartjes voor de zaterdagavond. We waren allevier al wel eens in het Rijksmuseum geweest, maar nog nooit ’s avonds. En dus togen we gisteren naar Amsterdam. We aten eerst bij een Italiaans restaurant en liepen toen naar het museum. Wat was het leuk! We kregen drankjes en koekjes en er waren twee hele grote oranje leeuwen (beren volgens de terrorist, die het niet zo heeft op levensgrote mascottes en er dus met een grote boog omheen liep) en niet zo heel erg veel mensen, waardoor we gewoon ongeveer tegen de Nachtwacht aan konden staan. Er waren ook gidsen die hele interessante verhalen vertelden. Zo heb ik geleerd dat één van de hele grote poppenhuizen gemaakt is door een walgelijk rijke mevrouw, die er twaalf jaar over deed om het af te maken. En dat dat zo bijzonder was, dat er door heel Europa gepraat werd over dat poppenhuis (en dat zonder social media 🙂 ) en mensen hoopten dat ze uitgenodigd werden op de thee om naar het poppenhuis te kijken. Ik was zo druk met luisteren en kijken dat ik helemaal vergat er een foto van te maken. Als een blije eikel ging ik naar huis. Het was echt een superleuke avond! En fijn ook bovendien, zo met z’n vieren even zonder allerlei toestanden.

Ik ❤ mijn allerliefsten

*klik op een cirkel voor de hele afbeelding én een omschrijving*

NOGAL STOMMIG

NOGAL STOMMIG

Het is al een tijdje stil hier. Niet omdat er niks gebeurt, maar meer omdat er een beetje teveel gebeurt. Zo zou ik kunnen vertellen dat het herstel van de liefste moeizaam verloopt. Of over hoe de broer van mijn moeder plotseling overleed. Of over de perikelen met de spastische darm van de draak. Of over het overlijden van de oma van de draken. Ook zou ik kunnen vertellen over hoe we allemaal al geveld zijn geweest door buikgriep. Of over dat eczeem rond mijn ogen dat maar niet weg wil gaan. De mammografie die ik kreeg, is op z’n zachtst gezegd ook blogwaardig te noemen (en daar ga ik ook vast nog een keer uitgebreider op in, want mán wat is dat een toestand zo’n mammografie). Maar ik heb er gewoon de puf niet voor. Dus ik volsta voor nu even met: ik vind het allemaal nogal stommig op het moment. Nogal heel stommig.

Zo. Dat is eruit. Nu ga ik op de bank zitten en chocola eten. Heel veel chocola. Want chocola is altijd een goed idee. Ook als je net buikloop hebt gehad 😉